Ως γνωστό, από τις 19-6-2018, περίπου 10.000 ακίνητα που ανήκουν στους Δήμους, συμπεριλαμβανομένων και 40 του Δήμου Βύρωνα, μεταβιβάστηκαν στο Υπερταμείο προς «αξιοποίηση». Η κίνηση αυτή εγείρει μια σειρά νομικών αλλά και, πρωτίστως, πολιτικών ζητημάτων που χρήζουν απάντησης από τη μεριά των δημοτών, δηλαδή, του πραγματικού δήμου, που βλέπει τους αντιπροσώπους του, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, να καταπατούν κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και πολιτικού αυτο-καθορισμού για την εξυπηρέτηση αμιγώς ιδιωτικών συμφερόντων.
Γιατί τί άλλο μπορεί να συνιστά η κατά το δοκούν αλλαγή της νομής, κατοχής και χρήσης της δημοτικής περιουσίας χωρίς την πρότερη συμφωνία των μόνων, αποκλειστικών και πραγματικών ιδιοκτητών των εν λόγω ακινήτων, δηλαδή, του δήμου του ίδιου; Και τί άλλο μπορεί να σημαίνει η υιοθέτηση, από τη μεριά της πολιτείας, ιδιωτικών λογικών στη διαχείριση της δημοτικής περιουσίας; Τέλος, και ίσως το κρισιμότερο, τί σηματοδοτεί η ταύτιση της δημοτικής/κρατικής περιουσίας με τη δημόσια κτήση και πού αποσκοπεί αυτή η λαθροχειρία;
