Αυτές τις μέρες ζούμε την ανείπωτη καταστροφή με τις πυρκαγιές στα Γεράνεια Όρη και στη Βορειοανατολική Αττική. Δεκάδες συνάνθρωποί μας νεκροί και ακόμα περισσότεροι αγνοούμενοι. Χίλια σπίτια και χιλιάδες στρέμματα δάσους στάχτη… Αυτές τις μέρες οι λέξεις και τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα: Θρήνος ανακατεμένος με οργή. Θρήνος για τους νεκρούς, για τα καμένα σπίτια, για τα δάση που έγιναν στάχτη. Και οργή μαζί με ερωτήματα που ζητούν επίμονα πια, μιαν απάντηση: Πως φτάσαμε μέχρι εδώ; Γιατί κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες βλέπουμε το ίδιο καταστροφικό έργο να εκτυλίσσεται έχοντας πάντα θύματα τον άνθρωπο και την φύση;
Για όλα όσα γίνονται υπάρχει μια αιτία. Και η αιτία για εμάς ως ΚΠΚΒ, δεν είναι ούτε ο «στρατηγός άνεμος» που είπε κάποτε ένας φωστήρας, δεν είναι ούτε η οργή του… θεού που λέει αυτές τις μέρες ένας άλλος ρασοφόρος αρχιερέας του σκοταδισμού και της απανθρωπιάς, δεν είναι οι Εβραίοι, δεν είναι οι μασόνοι. Οι αιτίες, είναι απολύτως ανθρώπινες και βρίσκονται εδώ, μπροστά στην μύτη του καθενός από μας.
Κάψτε, τσιμεντώστε, ιδιωτικοποιήστε για να έχουμε ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα και…δουλειές
Το μενού της καταστροφής έχει μεγάλο παρελθόν και περιλαμβάνει πολλά δηλητηριώδη εδέσματα. Όλες οι κυβερνήσεις είτε «εθνοσωτήριες» χουντικές είτε κοινοβουλευτικές «δημοκρατικές» μαγείρεψαν αυτό το μενού, αλλά για να μην μακρηγορούμε, ας πιάσουμε τα πιο πρόσφατα: Το ΠΑΣΟΚ κατάργησε την δεκαετία του ’90 την δασική πυρόσβεση και πέρασε την ευθύνη στην Πυροσβεστική των πόλεων. Δεν γνώριζαν ότι η δασοπυρόσβεση απαιτεί εντελώς άλλη διαδικασία από αυτή που απαιτεί η αστική πυρόσβεση; Σαφώς και το γνώριζαν! Αλλά ο καπιταλισμός έχει ανάγκες και η μεγαλύτερη ανάγκη του είναι το κέρδος.
Μετά, ήρθε η ΝΔ και συνέχισε επαυξάνοντας στην ίδια πολιτική με περαιτέρω αποδιάρθρωση των δασοπυροσβεστικών υπηρεσιών και μέσων, με χαριστικές παραχωρήσεις δημόσιας γης στην Εκκλησία κλπ. Και τέλος, ήρθαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για να συνεχίσουν την ίδια καταστροφική πολιτική και να αποτελειώσουν ό,τι απέμεινε όρθιο. Κοινό σημείο όλων τους, είναι η διάλυση των δασοπυροσβεστικών υπηρεσιών και η σταδιακή χειροτέρευση του ούτως ή άλλως ανεπαρκούς νομικού πλαισίου που ολοένα και λιγότερο πια, προστατεύει τα δάση και συνολικά την δημόσια γη.
Ό,τι αφήνει όρθιο η προηγούμενη κυβέρνηση, έρχεται η επόμενη να το ισοπεδώσει και να συνεχίσει την καταστροφή. Για να μπορεί το ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο, η Εκκλησία, οι διάφοροι ιδιώτες να κάνουν ανενόχλητοι την δουλειά τους: Αγοράζοντας δημόσια γη, να τσιμεντώνουν, να φτιάχνουν μεγάλα έργα, να βάζουν ανεμογεννήτριες στα βουνά, με λίγα λόγια να κερδίζουν ξανά και ξανά…
Μα δεν υπάρχουν χρήματα για την προστασία της φύσης και του ανθρώπου; Όχι δα!
Μας έχουν πρήξει τα συκώτια όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα με το παραπάνω επιχείρημα. Ειδικά στα τελευταία εννέα μνημονιακά χρόνια, το επιχείρημα αυτό γνωρίζει μεγάλες δόξες: Ε, τι να κάνουμε, δεν έχουμε χρήματα γιατί πρέπει να αποπληρώσουμε το χρέος. Προσπερνούμε το λογικό ερώτημα «γιατί πρέπει να πληρώσουμε ένα χρέος που δεν το δημιουργήσαμε εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι» και πάμε παρακάτω: Την ίδια ακριβώς στιγμή που μας πιπιλάνε το μυαλό με κάτι τέτοια ανέκδοτα της συμφοράς, την ίδια ακριβώς στιγμή, η Ελλάδα κατατάσσεται στην δεύτερη θέση του ΝΑΤΟ ως η χώρα με τις μεγαλύτερες δαπάνες για εξοπλισμούς: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την συμφωνία του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της Χρυσής Αυγής κλπ, δίνει 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Για τα όπλα έχουν λεφτά, για την προστασία των ανθρώπων και της φύσης δεν έχουν.
Ενάντια στης φύσης την λεηλασία, αγώνας για τη ζωή, την γη και την ελευθερία
Μέσα στα αποκαΐδια και τις στάχτες αυτών των ημερών, όπου ο θρήνος συναντά την απελπισία αλλά και την οργή, βλέπουμε πια την μεγάλη εικόνα να παίρνει μορφή: Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, δεν θα μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί: Θα καταστρέψουν το σύμπαν αν τους αφήσουμε. Διότι, αυτή είναι η ανάπτυξη που θέλουν να φέρουν στην χώρα: Ανεμογεννήτριες στα βουνά, επεκτάσεις οικιστικών ζωνών, πολυτελή ξενοδοχεία, δρόμους και φωτοβολταϊκά στους κάμπους. Για αυτό και αφήνουν την δασοπυρόσβεση με ελάχιστους πόρους, με απαρχαιωμένο και ανεπαρκή εξοπλισμό. Για αυτό και αλλάζουν διαρκώς την νομοθεσία προς το χειρότερο.
Εμείς οι πολλοί και οι πολλές τι θα κάνουμε; Θα συνεχίσουμε να παρατηρούμε άβουλοι, κατακερματισμένοι και απελπισμένοι την καταστροφή της φύσης και των ζωών μας; Ή επιτέλους περισσότερο σοφοί πια, θα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας αναζητώντας λύσεις και διεκδικώντας μια διαφορετική αρμονική σχέση ανθρώπου και φύσης, όπου δεν θα αντιμετωπίζουμε την φύση ανταγωνιστικά σαν ένα άδειο δοχείο που μπορούμε να βάζουμε μέσα ό,τι θέλουμε;
Η αλληλεγγύη όλων μας προς τους πυρόπληκτους συμπολίτες μας, είναι στα ύψη και αυτό είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο. Καιρός και το ελληνικό κράτος να περικόψει γενναία τα χρήματα για τους εξοπλισμούς και να τα δώσει στους πυρόπληκτους συνανθρώπους μας και στην δημιουργία σοβαρής δασοπυρόσβεσης. Επίσης, είναι ανάγκη ζωής ή θανάτου, το να καταργηθεί όλη η αντιδασική νομοθεσία που αφήνει συνειδητά απροστάτευτα τα δάση και όλη την δημόσια γη.
Για άλλη μια φορά, ο πραγματικός εχθρός, μας δείχνει πως ως λαός είμαστε απροετοίμαστοι μπροστά στον κίνδυνο που χτυπά την πόρτα κάθε καλοκαίρι. Τέρμα πια! Ήρθε η ώρα να δράσουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που αξίζουμε εμείς και η φύση γύρω μας. Άμεσα ζητάμε:
- Να κηρυχθούν όλες οι καμένες περιοχές, αναδασωτέες
- Να ακυρωθούν όλες οι επιχειρηματικές επενδύσεις σε δημόσια γη (πχ βωξίτες στα Γεράνεια Όρη, ανεμογεννήτριες στα Άγραφα, εξορύξεις στην Ήπειρο, τσιμέντωμα του Ελληνικού κλπ)
- Να ενισχυθεί το Πυροσβεστικό Σώμα, έτσι ώστε να μπορεί να προστατεύσει την κοινωνία από παρόμοιες καταστροφές.
- Να ακυρωθούν όλες οι επιχειρηματικές επενδύσεις σε δημόσια γη (πχ βωξίτες στα Γεράνεια Όρη, ανεμογεννήτριες στα Άγραφα, εξορύξεις στην Ήπειρο, τσιμέντωμα του Ελληνικού κλπ)
- Να ενισχυθεί το Πυροσβεστικό Σώμα, έτσι ώστε να μπορεί να προστατεύσει την κοινωνία από παρόμοιες καταστροφές.
Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα - ΚΠΚΒ
